Behoefte van slachtoffers

Om goed te kunnen reageren op slachtoffers van anti-LHBT haatmisdrijven is het belangrijk om te weten wat de behoeftes van de slachtoffers zijn. 

Persoonlijke veiligheid. De meeste slachtoffers voelen zich onveilig tijdens of na een haatmisdrijf. Ze hebben een grote behoefte aan een gevoel van veiligheid en bescherming tegen verdere schade.

Praktische hulp. Slachtoffers kunnen behoefte hebben aan verschillende vormen van hulp. Denk aan medische,  juridische en verzekeringstechnische hulp.

Emotionele en psychosciale steun. Hoewel de emotionele behoeftes per slachtoffer verschillen zijn er een aantal algemene behoeftes die de meeste slachtoffers van haatmisdrijven hebben. Ze willen geloofd en erkend worden, het gevoel hebben dat iemand naar ze luistert en hen serieus neemt.

Vertrouwen en vertrouwelijkheid. Slachtoffers kunnen door hetgeen ze hebben meegemaakt het vertrouwen in de maatschappij of zelfs in de wereld verliezen. Daarnaast is vooral voor deze doelgroep vertrouwelijkheid van belang, zeker wanneer iemand nog niet uit de kast is.

Informatie en advies. Vooral wanneer een slachtoffer besluit aangifte te doen is er behoefte aan informatie over hun rechten en de procedure. Ook kunnen ze behoefte hebben aan een doorverwijzing naar hulpinstanties.

Hulp bij het strafproces. Wanneer een strafzaak begint tegen de dader is het belangrijk dat slachtoffers de strafrechtelijke zaak begrijpen. Ze moeten geïnformeerd worden over het verloop van de procedure. Een strafzaak is een belangrijke manier om zowel aan slachtoffers, daders en de maatschappij te laten zien dat haatmisdrijven serieus worden genomen.

Respectvolle en waardige behandeling. Slachtoffers moeten professioneel en respectvol worden behandeld, op zo’n manier dat secondaire victimisatie wordt voorkomen.

Slachtoffergerichte benadering. Alle slachtoffers zijn individuele mensen met individuele behoeftes. Deze individuele behoeftes zullen altijd centraal moeten staan bij het bieden van hulp en steun.