Z poprzednich części dowiedziałeś/dowiedziałaś się, że procedury SN oparte są na kilku zasadach i wartościach. Osoba zajmująca się procedurami SN powinna pracować zgodnie z tymi zasadami. Pracując w ramach SN należy spełniać kilka warunków wstępnych, aby zapobiec wtórnej wiktymizacji.
Wtórna wiktymizacja
Wtórna wiktymizacja to „wiktymizacja do której nie dochodzi bezpośrednio w wyniku przestępstwa, ale poprzez stosunek instytucji i jednostek do ofiary”. Może ona przybierać różne formy i występować również podczas procesu SN. Chociaż sprawiedliwość naprawcza przynosi korzyści ofiarom, istnieje ryzyko wtórnej wiktymizacji. Spotkania sprawcy z ofiarą może zaostrzyć traumę tej ostatniej. Ważne jest, aby moderator był świadomy tego ryzyka i potrafił je zminimalizować tak, żeby ofiara była w stanie rzeczywiście odzyskać równowagę po doświadczeniu przestępstwa.
Warunki procesu SN
Aby umożliwić skuteczną praktykę naprawczą i zapobiec wtórnej wiktymizacji, istnieje kilka warunków, które należy spełnić pracując z podejściem naprawczym:
ofiara i sprawca muszą zostać zidentyfikowani;
moderator musi być bezstronny;
moderator musi zapewnić bezpieczeństwo wszystkim uczestnikom;
kluczowe znaczenie ma zaangażowanie ofiary;
moderator musi zostać odpowiednio przeszkolony;
wszystkie strony muszą zostać dokładnie poinformowane o procedurze, aby mogły świadomie zadecydować czy chcą w niej uczestniczyć;
ofiara i sprawca muszą chcieć współpracować, a udział w procesie musi być całkowicie dobrowolny;
sprawca musi przyjąć odpowiedzialność za przestępstwo;
uczestnictwo nie jest dowodem winy;
wszyscy uczestnicy muszą być dobrze przygotowani, w tym też moderator, który powinien porozmawiać z obiema stronami zanim dojdzie do ich spotkania;
wszystkie poglądy powinny być uznane za jednakowo ważne;
w przypadku znalezienia rozwiązań, wszystkie strony muszą je zaakceptować;
w przypadku dojścia do porozumienia, powinno ono być dobrowolne i rozsądne;